Boerhaave was hoogleraar botanie, geneeskunde en chemie te Leiden. Hij trok studenten uit heel Europa door zijn systematische onderwijs, dat hij verbond met waarnemingen aan het ziekbed. Zijn gepubliceerde geschriften, deels ongeautoriseerd, zijn vooral theoretisch van opzet. Des te opvallender is de uitgebreide en 'griezelige' ziektegeschiedenis die hij optekende over de 51-jarige Jan Gerrit Baron van Wassenaer. Vanwege zijn functie als hoveling en admiraal zat Van Wassenaer dikwijls aan bij copieuze diners, maar thuis at hij matig of trachtte hij een maaltijd weer op te geven. Op een kwade dag voelde hij na het innemen van een braakmiddel plotseling een hevige pijn in de borst, die hem bleef kwellen tot zijn overlijden, 1 dag later. Boerhaave kon tijdens het leven geen diagnose stellen maar vond bij obductie dat de oesofagus in de borstholte was ingescheurd. De aandoening staat sindsdien bekend als 'syndroom van Boerhaave'.