C. Eijkman 1858-1930

Christiaan Eijkman was de zoon van de schoolmeester Christiaan Eijkman en Johanna Alida Pool. Hij doorliep de school van zijn vader en deed cursussen wiskunde en klassieke talen. Zo was hij in staat om in 1875 te worden toegelaten tot de artsenopleiding aan de Militaire Geneeskundige School van het Athenaeum Illustre te Amsterdam. Hij promoveerde er in 1883 cum laude. Op 30 augustus 1883 trouwde hij met Aaltje Wigêri van Edema, en samen met zijn echtgenote vertrok hij naar Nederlands-Indië, waar hij officier van gezondheid werd in Semarang en later in Tjilatjap in het zuiden van Java, alsook in Padang Sidempoean in West-Sumatra. Hij liep er malaria op. In 1885 keerde hij wegens ziekte naar Nederland terug; zijn vrouw overleed op 8 januari 1886. Eijkman specialiseerde zich te Amsterdam onder Joseph Forster in bacteriologie en vervolgens te Berlijn onder Robert Koch. Daarna vertrok hij in een missie, die was samengesteld om beriberi te onderzoeken, weer naar Indië. Hij huwde op 21 juli 1888 met Bertha Julie Louise van der Kemp. In 1888 werd hij aangesteld als directeur van het laboratorium bij het militair hospitaal te Weltevreden (Batavia), en kreeg hij het directoraat over de school tot opleiding van inlandse artsen, de Dokter Djawa School.

In 1929 werd aan hem en aan Sir Frederick Hopkins de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde toegekend, omdat hun ontdekkingen hebben geleid tot de ontdekking van antineuritische vitamines. Hij werd enkele malen geridderd en naar aanleiding van zijn 25-jarig jubileum werd de Eijkman Medaille naar hem vernoemd.

In 1929 werd de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde (mede) aan hem toegekend voor zijn verdiensten op het gebied van de vitamineleer. Later werd de Stichting het Eijkman Medaillefonds omgevormd tot een stichting die beoogt het wetenschappelijk onderzoek op het gebied van Tropische Geneeskunde te bevorderen, onder meer door het toekennen van de Eijkmanmedaille aan personen die zich verdienstelijk hebben gemaakt op het gebied van de tropische geneeskunde.

Eijkman stierf in Utrecht op 5 november 1930, na een langdurig ziekbed.

(bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Christiaan_Eijkman )